📘 📖રોજનીશી - આપણો ટી.વી. વાળો અમ્પાયર!!! 👐

📘 📖રોજનીશી - આપણો ટી.વી. વાળો અમ્પાયર!!! 👐

😯“આ રોજનીશી લખવાથી શું થાય?”

“કેમ આજે, સ્કૂલમાં આવતાની સાથે?”

😯 “પૂછું છું...કો’તો ખરા..કે શું થાય?”

“હા, પણ કેમ એકદમ પૂછ્યું ? તે લખવાની શરૂ કરી કે શું?”

😯 “ના, અમારા ગુજરાતીના તાસમાં વાત થઇ એટલે...”

“સારું, આપણે વર્ગમાં વાત કરીએ...બધા સાથે..”

અને એ તો ફરી પછી દોડી ગઈ..મેદાનમાં પાંદડા વીણવા.

મગજમાં વિચારો આવવા લાગ્યા કે, શું થાય ? કઈ ન થાય. ના..ના..થાય તો ખરું..પણ આ બધાને કઈ રીતે સમજાવવું જોઈએ? પ્રાર્થના પછી વર્ગમાં જઈ પૂછ્યું કે “કંચના (સાચું નામ તો હેમાલી છે. પણ હજુ પાંચમા ધોરણમાં શરૂ થયેલા નામ ચાલુ છે ! 😊 ) મને મેદાનમાં પૂછતી હતી..શું હતો સવાલ..?

😯 “શું યાર..ફરી.! .... રોજનીશી શું કામ લખવી જોઈએ ?”  “ઓકે, રોજનીશી એટલે શું?”

“દિનચર્યા..”

😯 “દિનચર્યા...હમ્મ્મ્મ..તો દિનચર્યા એટલે શું ?”

“આપણે સવારે ઉઠીએ ત્યાંથી રાતે સુઈ જઈએ ત્યાં સુધી કરીએ તે..”

😯  “તો એ લખીએ ? એમાં તો રોજ એનું એ જ આવે.. બહુ બહુ તો શનિવારે અને રવિવારે થોડો સમય અને થોડા કામ બદલાય !”

“હા..પણ બીજુ ય લખાય ને ?”

😯 “શું બીજું?”

“એ નથી ખબર..”

“સારું એમ કહો કે આપણી બહાર જ બધું થાય છે? અંદર કઈ નથી થતું? રોજ એક સરખા મૂડમાં નિશાળ આવો છો કે જુદા જુદા ? કોઈકવાર બહુ આનંદમાં હોઈએ...જોરથી ગૂડ મોર્નિંગ કહીએ..ને કોઈકવાર કોઈક બોલે એ ય ના ગમે... કોઈકવાર દોડાદોડ કરવાનું થાય...ને કોઈકવાર એકાદ ખૂણામાં બેસી રહેવાનું.. થાય છે આવું ?”

— “હા..એવું તો થાય..જ..ને.. કેમ એવું ના થવું જોઈએ ?”

“ના..જે થાય એ થવા જ દેવાનું હોય...પણ ક્યારે ક્યારે તમને એવું થાય એ તમને ખબર છે ?”

😯 “ના.”

“તમારી સાથે જ થાય છે ને તમને નથી ખબર ! કોઈક દિવસ યશવંતને નિકુલ સાથે લડાઈ થાય તો હવે નિકુલ સાથે વાત નહિ કરું...આમ....તેમ...એવો ગુસ્સો...ને એ બધું હોય છે...તે દિવસે તેને નિકુલ સાથે ફરી દોસ્તી નહિ જ થાય તેવું લાગે છે...પણ થોડાક દિવસ થાય પછી દોસ્તી થઇ જાય છે... થાય છે કે નહિ ? તમારામાંથી કોઈ એવું છે કે જેણે એકબીજા સાથે લડાઈ ના થઇ હોય ?”

બધા ખાલી હસી પડે છે...

“યશવંત આ અનુભવે છે કે લડાઈ પછી દોસ્તી થાય છે..પણ ફરી જયારે બીજા કોઈક સાથે લડાઈ થાય ત્યારે ફરી એ જ કે હવે આની સાથે વાત નહિ કરું...ને ફરી ગુસ્સો..આખો દિવસ મગજ એમાં જ રોકાયેલું રહે...ને બીજી કોઈ વાતમાં ભાઈનું ધ્યાન જ ના હોય ! ને મજાની વાત એ છે કે એમાં દિવસ બગાડે ને બે ત્રણ દિવસમાં ફરી દોસ્તી તો થઇ જ જાય છે.”

આ વખતે....ખડખડાટ હાસ્ય...

“ક્રિકેટમાં અમ્પાયર મેદાન પર હોય...તેની સામે જ બેટ્સમેન દોડે...ને અમ્પાયર નક્કી નથી કરી શકતો કે બેટ્સમેન રન આઉટ છે કે નહિ..ત્યારે તે શું કરે ?”

— “ટી.વી. વાળા અમ્પાયરને પૂછે...”

“ને એ શું કરે...

— “એ ફરી જુએ...”

“કેવી રીતે?”

— “સ્લોલી...જુએ...”

“તો એને શું થયું એ દેખાય છે?”

— “હા, એ તો આપણને ય ખબર પડી જાય એવું ધીમું હોય...”

“યેસ, તો આપણે રોજ રોજ લખીએ તો આપણે ય વર્ષ પછી, બે વર્ષ પછી કે વર્ષો પછી આપણી જિંદગીને સ્લો મોશનમાં જોઈએ શકીએ... ફરી એવું કૈક બને ત્યારે આપણે આપણા જ અનુભવમાંથી શીખી આપણો વર્તમાન ઉદાસીમાં રહેવાને બદલે..વિચારી શકીએ કે આ સમય પણ જતો રહેશે..એટલે રોજનીશી આપણો ટી.વી. વાળો અમ્પ્યાર !”

નજીક બેઠેલા નીકુલની આંખ ચમકી ને મોઢામાંથી નીકળ્યું...અહા !

ને વાત ત્યાં જ પૂરી કરી..જોઈએ હવે કેટલા પોતાના દિવસોને શબ્દોમાં વણવાનું શરૂ કરે છે. અમે એમાં ઝડપ કરવા નથી ઈચ્છાતા....