🌸ફૂલ ખીલતે હૈં !

🌸ફૂલ ખીલતે હૈં !

બાળપણ એટલે જીવનનો સોનેરી સમય. આપણને કોઈ પૂછે કે શું જોઈએ ? તો મોટાભાગનાનો જવાબ બાળપણ પાછું મળે એમ હોય ! કોઈને પણ પૂછીએ તો  તેનું બાળપણ તેને સૌથી વધુ ગમતું સપનું જ હશે ! આવાં બાળપણ સાથે બાળપણની જેમ જ રમવા - કૂદવા અને ઉછળવા મળે તેનું નામ જ શિક્ષક તરીકેનું જીવન. 58 વર્ષ સુધી બાળક બન્યા રહેવાનો - બાળક સાથે જીવવાનો - તેને હસાવવાનો આનંદ અને  પગાર પણ મળતો રહે - તેવા વ્યવસાયમાં જોડાયા હોવાનું નસીબદારના જ નસીબમાં હોય ને !

બાળક શાળા સાથે જોડાય ત્યારથી જ આપણે તેને વિવિધ કૌશલ્યોના વિકાસ માટેની તક પૂરી પાડતાં હોઈએ છીએ. તે પછી વાર્તા કહીને - કે પછી ગીત ગવડાવીને, રંગપૂરણીની પ્રવૃત્તિ હોય કે ચિત્રસ્પર્ધા વડે તેમણે ગમતા રંગ પૂરવાના હોય - આ બધી પ્રક્રિયા બાળકોમાં રહેલાં કૌશલ્યોને વિકસવા માટેની ગતિ આપવાનું કામ કરતી હોય છે. જાણે મેઘધનુષના સાત રંગો ન હોય! બાળકમાં પણ આવાં સાત નહિ સાતસો કરતાં પણ વધુ વિવિધ કૌશલ્યો સમાયેલ હોય છે. પરંતુ સૌને જેમ સાત રંગને બદલે સાત રંગોનો સમૂહ એટલે કે સફેદ દેખાતો હોય છે તેમ જ્યાં સુધી આપણા સૌમાં પણ બાળકને જોવાની અને સમજવાની નજર નહીં બદલાય ત્યાં સુધી તો બાળક એવું ને એવું જ દેખાયા કરશે ! તેનાં કૌશલ્યોરૂપી રંગબેરંગી રંગોને બદલે જાણે કે સફેદ ચૂનો !

બાળક જેમ જેમ શાળામાં વધુ સમય વિતાવતો જાય છે તેમ તેમ તેના સર્વાંગી વિકાસની તક વધતી જતી હોય છે.  શાળામાં આપણે સૌ એવા ખેડૂત છીએ કે જે ખેતરના દરેક છોડના ઉછેર માટે મથામણ કરીએ છીએ. એવા માળી છીએ કે જે બગીચાના દરેક ફૂલને ખિલવાની અનુકૂળતા ઊભી કરી આપીએ છીએ. ક્યારેક તો લાગે કે “કીડીને કણ અને અને હાથીને મણ” એ કહેવત પણ જાણે કે વર્ગખંડમાં બાળકો માટે મહેનત કરતા શિક્ષકને જોઈને જ બનાવી ન હોય !

ઘણી વાર એવું બને છે કે આપણે કરેલ મહેનતના પ્રમાણમાં ધાર્યું ફળ ન પણ મળે! તેવામાં ચિંતાઓ થવી સ્વાભાવિક છે ! ખૂબ બોલબોલ કરનાર બાળક વાર્તા કહેવાનું કૌશલ્ય ધરાવે - એવી આપણી માન્યતા હોય, પણ બની શકે કે તે બાળકનો  સ્વભાવ ન હોય ! બની શકે અંતર્મુખી સ્વભાવવાળા મહેશને આપણે બોલાવવા મથતાં હોઈએ પણ તેને તો ગાવાનો ખૂબ શોખ હોય ! બની શકે - આ શબ્દ બાળકોની દુનિયામાં ઘાટા અક્ષરે લખાયેલો છે. કારણ કે ત્યાં કશું જ અસંભવ નથી. અને હા તે જાદુઇ દુનિયા [ બગીચો ] પણ છે - કોણ ક્યારે કેવી રીતે ખીલી ઊઠે કંઈ નક્કી નહીં ! હા, તે બગીચાને પોષતી ફક્ત બે જ વસ્તુઓ છે - આપણી ધીરજ અને આપણા પ્રયત્નો !  

માનસી - હાલ ચોથા ધોરણમાં છે - તેના અક્ષર અને તેની એકાગ્રતા માટે અમારા સૌની સતત મથામણ રહી છે. પરંતુ આજકાલ તેને ચિત્રનો ચસકો લાગ્યો છે. શાળા છૂટયા પછી પણ કેમ્પસમાં પહેલાં દોડાદોડી કરી મજા મસ્તી કરનાર આ ફૂલ હવે કેમ્પસમાં ક્યાંક ને કયાંક બેસીને પોતાની નોટમાં ચિત્ર ચિતર્યા કરે છે. ચિત્ર દોરવું અને સાહેબને બતાવવું એનો શોખ બનતો જાય છે. આ  શોખ માનસીની એકાગ્રતા અને અક્ષરોમાં ખૂબ ખૂબ વધારો કરશે જ ! ફરીથી..

ફૂલનું ખીલવું એ પ્રક્રિયા છે, ખીલશે જરૂર !