સામાજિક વૃક્ષનું મૂળ– “ શાળા ”

સામાજિક વૃક્ષનું મૂળ– “ શાળા ”

                 કેટલાંક મિત્રો સાથે ચર્ચા કરીએ ત્યારે સૌની સર્વસામાન્ય  એક ફરિયાદ - શાળામાં વારંવાર ઉજવણીઓ, તહેવારો , અભિયાનો વગેરે માટેનો હોય છે. સામાજિક અભિયાનો માટે પણ શાળાઓનો ઉપયોગ શૈક્ષણિક કાર્યમાં વિઘ્નો - એવો તેમનો ટોન સામે આવતો હોય છે. મિત્રો આપણો સમાજ કુરિવાજોથી પ્રભાવિત છે. પણ તમામ સમાજ/ કુટુંબમાં બાળકનું સ્થાન અનેરું હોય છે. બાળકની બોલી ત્રુટક હોઈ શકે છે પણ અસરકારકતા સટીક હોય છે. ઘણીવાર આપણા ઘરમાં કે આસપાસ જોવા મળતી ઘટનાઓમાં - પોતાની વર્ષો જૂની આપણી કુટેવ પણ આપણા બાળકની એક કાલીઘેલી ભાષાની અરજ થી છૂટી જતી હોય છે અને તેનું એક માત્ર કારણ બાળક પ્રત્યેની આપણી લાગણીઓ આપણને તેવું કરવા અંદરથી [ જેને આત્મા અથવા તો અંતરાત્મા કહીએ છીએ તે ]  સમાજમાં સામાજિક જાગૃતિ માટે પ્રેરતી હોય છે – માટે જ તમે જોશો કે પોતાની પ્રોડક્ટ્સની જાહેરાતો માટે પણ કંપનીઓ મોટે ભાગે શક્ય તેટલો બાળ-કલાકારનો ઉપયોગ થતો હોય છે. આ રહ્યું એક કારણ...

                    બીજું કારણ શાળામાંનો આજનો બાળક આવતીકાલે નાગરિક બની સમાજમાં જશે, ત્યારે સમાજને જો વટવ્રુક્ષ માનીએ તો આજનો બાળક આવતી કાલના સમાજનું છોડપણ [= જેમ બાળપણ હોય ] છે અને આ સમયથી જ તેને સમાજમાંની વ્યવસ્થાઓ અને  સામાજિક માન્યતાઓ અને ગેર માન્યતાઓ વિશે પ્રાથમિક માહિતી ધ્વારા સજાગ કરવામાં આવે તો આવતી કાલનું સામાજિક વટવ્રુક્ષમાં ક્યાંય અભિયાનો કરવાની જરૂર રહેશે જ નહિ. 

મિત્રો, [સામાજિકતા રૂપી ] વૃક્ષનું ઘડતર કરવા માટે તો [બાળક રૂપી] “છોડપણ” થી જ પ્રયત્નો શરુ કરવા રહ્યા. તો જ કહેવત સાચી પડશે કે – “શાળાઓ જ સમાજનું ઘડતર કરે છે !”