ટેસ્ટ ઓફ ટંગ, ટેસ્ટ ઓફ માઈન્ડ!

ટેસ્ટ ઓફ ટંગ, ટેસ્ટ ઓફ માઈન્ડ!

પ્રશ્ન પૂછું ?  -  વાંચવું  ગમે ? લખવું  ગમે ? - મોટાભાગના વ્યક્તિઓનો જવાબ શું હશે ? મારા અનુભવો કહે છે કે મોટેભાગે જવાબ નકારમાં હશે ! જેઓનો જવાબ હા હશે તેમાં પણ મોટેભાગે ગમે તો ખરું પણ ન વાંચી શકવાનાં કારણો સાથે  ! આમાં અમારા મત ઓગણીસ વીસ હોઈ શકે છે. પરંતુ વાત બાળકોની કરીએ તો તેઓને તેમાં વીસે વીસ છીએ કે બાળકોને વાંચવું લખવું એટલું તો  ન જ ગમે - જેટલું તેઓને પ્રવૃત્ત થવું ગમે. 

આપણું કામ બાળકોને વર્ગખંડમાં નિષ્પત્તિ આધારિત અધ્યયન કાર્ય કરાવવાનું હોય છે. તેવામાં બાળકોનો સ્વભાવ વર્ગકાર્ય પ્રક્રિયામાં ખૂબ જ મહત્ત્વનો ભાગ ભજવતો હોય છે. ઉદાહરણ તરીકે બાળકો માટે દવા બનાવતી ફાર્મા કંપની બાળક માટે જ્યારે કોઈ દવા ગોળીઓનું નિર્માણ કરતી હોય છે,  ત્યારે તે બાળકના મૂળ સ્વભાવને  ધ્યાને રાખી પ્રોજેક્ટ હાથ ધરતી હોય છે. અને તેના કારણે જ તે દવા ગમે તેટલી કડવી હોય પરંતુ કંપની તેને બાળકના સ્વાદે ચોકલેટી બનાવવાનો સંપૂર્ણ યત્ન કરી લેતી હોય છે. વિચારો કે બાળકનો “ટેસ્ટ ઓફ ટંગ” ને ધ્યાને રાખ્યા  વિના જ પોતાની અનુકૂળતા મુજબ ટેબ્લેટ કે દવા બનાવે તો ? - ગમે તેટલી અસરકારક દવા પણ માતાપિતા એમ કહીને ન ખરીદે કે આ તો અમારો બાળક પીતો જ નથી - અથવા તો આ દવા પીવાની/ગળવાની આવે એટલે બહુ મહેનત પડે !  આપણે સૌએ આ બાબતમાં ખૂબ શીખવા અને સમજવા જેવું છે. બાળકોના મૂળ સ્વભાવને જાણ્યા કે સમજ્યા વિના ગમે તેટલું વર્ગકાર્ય કરીએ તે બાળકના મન સુધી નથી પહોંચતું. 

બાળકો ચંચળ હોય છે એવું આપણે શા પરથી કહેતા થયા ? - તો જણાશે કે બાળકોને સતત પ્રવૃત્તિમય રહેવું હોય છે. આપણે કામ સોંપીએ કે ન સોંપીએ તેઓ કઇંક ને કઇંક કામ શોધી લેતાં હોય છે - જેને વાલીઓ અને આપણે પણ ક્યારેક કંટાળા સ્વરૂપે - આ તો એક મિનિટ જપતા જ નથી ! એવા ડાયલોગ વડે નવાજતા હોઈએ છીએ ! આ ‘જપતા નથી’નો બારીકાઈથી અભ્યાસ કરો તો સમજાશે કે તેનું મન જપતું નથી. મન સતત વિચારશીલ અને તેને અનુસરતું શરીર સતત પ્રવૃત્તિશીલ રહેવા મથતું હોય છે. તેથી જ તો શાળા હોય કે ઘર - તે કઈં જ પ્રવૃત્તિ ન મળે તો આમથી તેમ દોડવું - કૂદવું - મસ્તી તોફાન કરવું વગેરે વગેરે.. 

આવા સ્વભાવ સતત પ્રવૃત્ત રહેવાના સ્વભાવ સાથે વર્ગખંડમાં બેઠેલાં બાળકોને જ્યારે પ્રવૃત્તિ વિનાનું એટલે કે તેને તેના મનને મથામણ ન કરવી પડે તેવું ચીલાચાલુ લખવા -વાંચવાનું કાર્ય સોંપી દો તે તેના ટેસ્ટ ઓફ માઇન્ડ - ની વિરુદ્ધ દિશા છે ! આવા શૈક્ષણિક કાર્યથી કદાચ આપણી હાજરીને કારણે બાળક પ્રવૃત્ત દેખાય ખરો પણ હોતો નથી. 

 બાળકોની પ્રવૃત્તિઓમાં આપણા શૈક્ષણિક ઉદેશ્યને જોડી દેવા એ જ શાણપણ છે, આવું શાણપણ પણ જ આપણા બાળકોનું બાળપણ બચાવતું રહેશે અને આપણા બાલવાટીકામાં આપણે સૌએ કરેલા પ્રયત્નોનું સોનેરી ફળ આપતાં રહેશે.. 

બાલવાટિકામાં શાળાના શિક્ષકે બાળકો સાથે વાર્તા સ્વરૂપે કરેલ સંવાદ કે પછી કોડિયાંનું રંગરોગાન .. ભીંડા વડે છાપ.. રંગ વડે રંગોળી કે પછી કાગળમાંથી બનાવવાનો હોય કૂતરો.. આ બધું જ પેલી દવા કંપનીની જેમ ઉદ્દેશ્ય શૈક્ષણિક હતો પણ ફ્લેવર બાળકના ટેસ્ટ ઓફ માઇન્ડ મુજબની કરી.. ચાલો માણીએ તેમાંથી એક એવી વાર્તારૂપી સંવાદને કે રેતી બનતી કેવી રીતે હશે ?  વિડીયો >>>  વાર્તા અને વાતચીત