સમાજ વ્યવસ્થાની મુલાકાતે !!!

સમાજ વ્યવસ્થાની મુલાકાતે !!!

                શાળા અને સમાજ એ શૈક્ષણિક રથના બે પૈડા છે, જેના ઉપરની સવારી ધ્વારા બાળકો જ્ઞાનને જોવે છે – જાણે છે  – અનુભવે છે  –તેને સમજે છે અને આવી વર્ષો પછીની મુસાફરી બાદ જ સામાન્યતઃ એક બાળક રાષ્ટ્ર માટેનો જવાબદાર નાગરિક બને છે.  ઉચ્ચપ્રાથમિક શિક્ષણ પૂરું કાર્ય બાદની ઉંમર બાળકની એવી અવસ્થા હોય છે કે તેનો પરિવાર તેને નાની મોટી જવાબદારીઓ સોંપતો થાય છે કે જેમાં બાળકે સામાજિક વ્યવસ્થા સાથે સીધો વ્યહવાર કરવો પડે ! જેમકે જાતે કપડા ખરીદવા દેવા, નાની બિમારીમાં જાતે દવાખાને જાય તેવો આગ્રહ ! જેમાં નાની નાની લેવડ દેવડ થતી હોય તેવા વ્યહાવરો !! ટૂંકમાં કહું તો આ ઉંમરથી શીખેલું કે જાણેલું અમલમાં મુકવાની પ્રાથમિક શરૂઆત થઇ ગઈ હોય છે, એટલે સામાજિક વ્યવસ્થાનો પ્રત્યક્ષ ઉપયોગ કર્તા બનવાની શરૂઆત થઇ ગઈ હોય છે. બેંક કે પોસ્ટ ઓફીસ – દવાખાનું કે દૂધની ડેરી – કે પછી ગ્રામ પંચાયત ! આ બધી વ્યવસ્થાઓ કેવીરીતે કામ કરે છે ? સમાજમાં કે સામાજિક વ્યવસ્થામાં તેનું શું મહત્વ છે? ઉપભોક્તા તરીકે આપણેય શું શું તકેદારી રાખવી - કેવીરીતે વ્યવસ્થાને સહકાર આપવો ? વગેરેની સમજ માટે ઉચ્ચ પ્રાથમિક કક્ષામાં પ્રવેશતાં જ બાળકને મળી જાય તે માટે શાળાએ આવાં વિવિધ સ્થળોની મુલાકાત માટેનો પ્રોજેક્ટ યોજ્યો. આમાં બાળકોને વ્યવસ્થાનો અનુભવ કરવાનું કામ વ્યવસ્થાપકોનું હતું પણ માહિતીમાં ઘટતું ઉમેરવાનું અને તેનું વ્યવસ્થીકરણ કરી બાળકોમાં ઈનપુટ કરવાનું કામ કરવા માટે શાળા પરિવાર હંમેશની જેમ તેમની સાથે હતો ..